babskie wschody i zachody na Babiej Górze

Warstwy gór. Odgłosy lasu. Zapachy czerwca.

Zmierzch, noc i wschód słońca na Babiej Górze.

Początek czerwca na ponad 1700 m n.p.m. wygląda jak wczesna wiosna. Kaczeńce (?), młode listki buków, wiosenne różowe kwiatki.

Perć akademicka tuż po zachodzie słońca. Niesamowite przestrzenie, cisza gór.

Nocą byłyśmy same w tym miliongwiazdkowym hotelu.

Po czerwcowym rekonesansie ruszył plan na sierpniowe perseidy.

Pomysł babskiej wyprawy na wschód słońca zrodził się rok temu. I miała być wtedy babska Babia Góra, ale tam złowieszcze burzowe prognozy... Liczna ekipa się wykruszyła, i ostatecznie w trójkę z Alicją i Renią podziwiałyśmy wschód słońca z Gorca.

Wyprawy na wschód słońca z Alicją sukcesywnie kontynuowałyśmy. :)

Potem udało się być z Gosią i Alą na Mogielicy zimą (my byłyśmy na czas, tylko słońce zaspało i nie obudziło się z chmur...), a z całą Planetą Dzika ;) w okolicach wiosennej równonocy na Trzech Koronach.

Sam środek sierpnia, czas spadających gwiazd. Prognoza pogody szczęśliwie sprzyjała naszemu od dawna zaplanowanemu noclegowi na szczycie Diablaka.

Znów choroby, wypadki i okoliczności losu obkruszyły nasz babski skład... Została nas wytrwała czwórka.

oto my!... świeżo wyspane po noclegu na Babiej Górze ;)

Babski wschód, zachód i spadające nocą gwiazdy - koniecznie do powtórzenia jeszcze nie raz! :)

w drodze do górskiego hotelu pod gołym niebem...

Słońce zaszło, na niebie pojawiły się gwiazdy.... Z Gosią nauczone doświadczeniem z czerwca rekomendowałyśmy nocleg nieco niżej, bliżej kosodrzewin niż samego szczytu wśród skał. ;) Skryłyśmy się więc z widokiem na jeszcze płonące niebo, i podziwiałyśmy spektakl...

Niebo nocą rozgwieżdżone. Gwiazdy spadały i czekały na życzenia...