Przestrzeń podróży

Trudno wymarzyć sobie lepszą pogodę zimą w Tatrach. Taki dobry dzień. Dobrzy ludzie. Dobre rozmowy.  Doświadczenia zjazdów z czekanem.  Słońce. Cisza. Bezwiatr. Niebieskie niebo. Białe bezkresne przestrzenie. Oddech.  Przepięknie...

Wąwóz górskiej ścieżki. Zamarznięty strumień. Gruba wata śniegu na gałęziach choinek tłumi dźwięki. Absolutna cisza.  Światła czołówek w leśnych ciemnościach. Baśniowa zimowa kraina.  Lubię ten czas gdy powoli, powoli świat się rozjaśnia. Szarówka, pierwsze kolory na niebie. Choć to ciągle noc, wzrok już przywyczaja się do światła nadchodzącego dnia. Lubię głosy lasu. Sowa w nocy, sosnówka w dzień. Na wschodzie słońca nie było słońca... ale czy to takie ważne? ;) Świetny czas, dobra ekipa. Mogielica. Kolejna udana babska wyprawa.  ... a wschód słońca ze słońcem z Mogielcy wygląda tak . ;)