Poza światem

Ponad światem.
Upragniony oddech Tatrami. Wyczekany i wytęskniony.

Powrót na Orlą Perć po trzech latach. Zawrat i Kozia Przełęcz.

Potworne zmęczenie, ale też olbrzymia satysfakcja i szczęście.

Tegoroczne tatrzańskie lato rozpoczęte początkiem lipca z Ewą. ;)

Traska była taka:

Kuźnice - (żółtym szlakiem) Hala Gąsinicowa - Czarny Staw Gąsienicowy - Zawrat - Kozia Przełęcz - i powrót nad Czarny Staw Gąsienicowy, na Halę i do Kuźnic niebieskim szlakiem

Im wyżej byłyśmy, tym masywny Kościelec robił coraz mniejsze wrażenie... ;)

Całą drogę na Zawrat szedł z nami mężczyzna z wielkim bukietem czerwonych róż. To on nas mijał, to my wyprzedzałyśmy jego. O co chodzi, czemu idzie w wysokie góry z kwiatami, sam?! Zastanawiało nas to. Różne rozwiązania tej zagadki miałyśmy w głowach... Może chce się komuś oświadczyć, i dziewczyna wchodzi nad Zawrat od Pięciu Stawów, spotkają się na przełęczy i tam będą zaręczyny? ;)

Rozwikłanie tej tajemnicy było zaskakujące i urocze. Czerwone róże otrzymała... Matka Boska Zawratowa. ;) Pod samą przełęczą Zawrat, po prawej stronie w skale znajduje się niepozorna figurka Matki Boskiej. Może nawet bym jej nie zauważyła, gdyby nie nasz towarzysz drogi, który ozdabiał Maryjkę czerwonymi różami. ;)

Przełęcz Zawrat i początek jednokierunkowego szlaku Orlej Perci

Bycie na skalistej grani ponad światem...

Z góry widać panoramę rozrzuconych po dolinach miejscowości. A z tych wszystkich wiosek i miast w dole doskonale widać Tatry. Zewsząd widać miejsce, gdzie właśnie jesteśmy. Miejsce, które przy dobrej pogodzie można zobaczyć nawet z Krakowa. Potężne, skaliste, fascynujące. Górujące nad światem.

Uwielbiam. Radość z bycia w wysokich górach, radość ze skalistej wspinaczki po Orlej Perci jest nie do podrobienia.