W szwajcarskim słońcu nad Renem...

21 - 23 listopada 2014

...czyli listopadowy weekend w Bazylei.

takie trochę jakby pranie szwajcarskie (to w oknie)

i nie-pranie, ale psychodela

i wspomniany Ren

W listopadzie do Bazylei - miasta na trójstyku granic (szwajcarskiej, francuskiej i niemieckiej) - trafia się kupując wiosną tani bilet lotniczy. Dzieję się to trochę przypadkiem i trochę bez głębokich nad tym przemyśleń. I potem nagle przychodzi ten tak odległy listopad razem z obawami o mrozy i wszelkie trudy tego późnojesiennego czasu... I wylatuje się nad krakowskie kłęby chmur i smogu - i okazuje się, że nad tym szarym kłębowiskiem wciąż istnieje słońce!

A potem ląduje się na pięknie słonecznej francuskiej ziemi, łapie się szwajcarskiego stopa (!) i włóczy się po bajkowych uliczkach urokliwej Bazylei...

za dnia

jak i w nocy

a tu w ratuszu

Tak więc nad Renem - cudowne słońce. Jesień jakaś cieplejsza i ciągle jeszcze tutaj złota. Urzeka wielopoziomowa zabudowa, drewniane okiennice. Ładne, zadbane miasto z tej Bazylei. I nawet najtańsze szwajcarskie piwo smakuje dobrze... z sokiem pomarańczowym.

zdj. Bartka

Bazylea - miasto pełne tramwajów (zielonych) i rowerów (przypiętych samych do siebie).

zdjęcie Bartka

I fontann tu całe mnóstwo!

świetna ruchoma fontanna!

przywodząca na myśl post-punkowy teatrzyk z Tallinna

I jeszcze wiele tu murali, jak i wszelkich ściennych malunków.

zdj. Bartka

W kościołach trudno znaleźć Najświętszy Sakrament... Są za to stoły z cukierniczkami (?!), surrealistyczne wystawy, próby koncertów...

Na ulicach pokaz stepowania, a w ratuszu magia akordeonowych melodii. Łuki nad drzwiami katedry bazylejskiej działają jak telefon z kubeczków po jogurtach, a bombki z witryn sklepowych są tu najdziwniejsze jakie widziałam.