Przejdź do głównej zawartości

Priečne sedlo

"Orla Perć Słowacji". Kolejne tatrzańskie marzenie - zrealizowane!

Czerwona Ławka. 
Długo zastanawiałyśmy się z Ewą dlaczego Priečne sedlo to po polsku Czerwona Ławka? A Sedielko to Lodowa Przełęcz? Dlaczego nie jest to tłumaczone dosłownie? 
Zagadka.

Na pierwsze pytanie znalazłam odpowiedź:



kultowa "drabinka" ;)


Ani zdjęcia, ani słowa nie oddadzą tego co tam się działo...
Coś niesamowitego.

Zostawiam tutaj naszą dwudniową trasę, serię komórkowych zdjęć i filmik na youtubie (!).



Starý Smokovec - Zbojnícka chata 1960 m n.p.m. - Priečne sedlo (Czerwona Ławka) 2352 m n.p.m. - Téryho chata 2015 m n.p.m.

Téryho chata - Sedielko (Lodowa Przełęcz) 2376 m n.p.m. - Zamkovského chata - Starý Smokovec


































































a na koniec bajkowy, mglisty las... zdjęcia Ewy ;)



Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nad Bergen zbierają się chmury...

29-30 sierpnia 2014 Co nie jest tam rzadkim zjawiskiem. Morze granatowieje, a wiatr pachnie wyczekiwaniem.   I już po chwili  rozkwitają parasole, mokną drewniane uliczki Bryggen . Nic więc dziwnego, że o pranie prosto z Bergen trudno... ;) Pozostaje więc zaprezentować pranie z norweskiego Voss : W Voss, po dłuuugim wyczekiwaniu, zatrzymała się dla nas przemiła pani, typowo po norwesku ceniąca bliski kontakt z dziką naturą, szczęśliwie dla nas jadąca prosto do Bergen. Namiot rozbiliśmy w lesie na górze Fløyen , nieopodal farmy trolli i platformy widokowej. Wieczorem więc do nasycenia oczu można było wpatrywać się w miasto malowane światłem na wodzie ...
Prześlij komentarz
czytaj dalej

Psychizacja krajobrazu

Wrażenie pustki. Lodowaty wiatr, który rozpalał policzki. Kiedy wstrzymywał swą szaloną gonitwę nastawała zupełna Cisza. Biały bezkres. Wyłaniające się z mlecznego powietrza srogie, surowe skały. Kontrasty. Bieli śniegu z ciemną zielenią kosodrzewiny. Jaskrawych ubrań i plecaków z monotonią i stałością krajobrazu. Lodowato zimnych dłoni z gorącym zachwytem w sercu. Kontrasty. Lekki puch śniegu i siła górskich skał.
1 komentarz
czytaj dalej

Literackie wędrówki z Olgą Tokarczuk

Wśród zakurzonych książek w osiedlowej bibliotece znalazłam cienki zbiór trzech opowiadań. Miałam jakieś 14 lat i dałam się porwać. Dziwny świat, metaforyczny i wciągający. Życie we wnętrzu - szafy, hotelu, gry. Można wejść, i wcale nie chce się wychodzić. Szkatułkowość świata.
Prześlij komentarz
czytaj dalej