Przejdź do głównej zawartości

Pole woodstockowe... w maju

Jadąc rowerem wzdłuż zachodniej granicy Polski (albo raczej: wschodniej granicy Niemiec ;) ) nie mogłam odpuścić sobie odwiedzenia okolic Kostrzyna nad Odrą. Już dawno ciekawiło mnie jak wygląda miejsce Przystanku Woodstock... bez Przystanku Woodstock. ;) 3 maja nadarzyła się ku temu doskonała okazja.



ze wzgórza ASP widok na Dużą Scenę ;)






Na Przystanku Woodstock byłam pięć razy. Duży sentyment mam do tych lipcowo-sierpniowych wyjazdów, podróży woodstockowymi pociągami lub stopem, fantastycznych ludzi, zupełnie niepodrabialnego klimatu Przystanku Woodstock. Mnóstwo ciekawych i dobrych wspomnień, pierwszy zachwyt tym miejscem i zachłyśnięcie się poczuciem wolności po zdanej maturze... ;) O tak, pierwszy woodstock wspomina się zawsze najlepiej. W 2010 roku nie było jeszcze tylu reklam, wioski Play, nie było polowego Lidla i na zakupy trzeba było chodzić hen, do Tesco, za to autobusy krwiodawstwa były na festiwalowym polu a nie kawałek za nim... Jakoś brud i kurz zupełnie nie przeszkadzał, jak i legendarne kolejki do śmierdzących toy-toyów. Koncerty i atmosfera miejsca robiły niesamowite wrażenie... Tak, kiedyś to był woodstock!.. ;)

Choć chyba czuję, że "wyrosłam" z woodstocku ;) i teraz już mnie tam nie ciągnie, jednak sentyment niewątpliwie pozostał.

zamiast woodstockowego błotka - sucha ziemia.. ;)


To, co zaskoczyło mnie na woodstockowym polu w maju, to jego wielkość. Aż nie mogłam uwierzyć, że jesteśmy na miejscu... Dopiero po chwili zaczęłam łączyć kształty terenu z woodstockowymi miejscami. Przecierałam ze zdziwienia oczy chodząc po piaszczystych ścieżkach. Wszystko wydawało się tak blisko. Zapamiętane przestrzenie, które były rozległe i sporo czasu zajmowało przejście pomiędzy namiotami do celu, były bez porównania... mniejsze. Wyróżniała się asfaltowa droga, po której co chwila śmigały samochody i obeschnięte drzewo obwieszone butami, które podczas trwania Przystanku Woodstock jakoś zupełnie ginie w kolorowym chaosie festiwalu. W maju było zielono, pusto, i tak jakoś... zaskakująco zwyczajnie. ;)



wzgórze ASP



a tam chyba można dojść do Hare Kryszna ;)


Było to dla mnie naprawdę bardzo ciekawe doświadczenie - zobaczyć woodstockowe pole poza woodstockiem. :)

W cieniu krzewów, po prawej stronie od Dużej Sceny ;) rowery odpoczywały, a my gotowaliśmy sobie polowy obiad na gazowej kuchence. Zaskoczyło mnie to, że co chwilę po asfalcie przejeżdżały samochody, motory, rowery. Ludzie zatrzymywali się i robili zdjęcia. Nie pomyślałabym, że to miejsce jest aż tak popularne, że tyle osób wpadło na ten sam pomysł, co ja. ;) Być może tak duży ruch miał związek z wolnym, słonecznym dniem 3 maja. ;)


Żadnego namiotu na woodstockowym polu w maju jeszcze nie znaleźliśmy... :)




Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wzdłuż nadbałtyckich krajów: Litwa-Łotwa-Estonia i ich stolice

6-19.08.2013 Wileńskie pranie: Cudowna, leniwa podróż przez nabałtyckie kraje... Wiele wrażeń, odkryć i mnóstwo radości. widok spod wieży Giedymina na stare miasto Wilna (zdj. Bartka) Na początek opowieści parę praktycznych informacji...

Na rynku Pan Kataryniarz, a w Łazienkach wiewiórki

9 - 11 października 2014 Czasem bywa i tak, że podróże same znajdują swoich podróżników... W taki właśnie sposób po zimowej Pradze przyszedł czas na jesienną eksplorację innych części Warszawy. Tym razem w zacnym pielęgniarskim gronie. ;) co prawda to firanka, a nie pranie... ale ile w niej uroku! i warszawskie pranie z prawdziwego zdarzenia a nawet takie prosto z rynku! sobotnie przedpołudnie w Łazienkach

Świnica. Jesteśmy mgłą

Ciepło krakowskiego wieczoru zaskoczyło. Tramwaje głośno mknęły po torach, samochody rozświetlały czerwcowe ciemności. Ciepło miasta, trochę lepkie i betonowe. To zupełnie inne powietrze od tego w górach: rześkiego i mglistego. Mgła była wszędzie. Otaczała z każdej strony. Wdzierała się we włosy, chłodziła ramiona, osiadała na powiekach.  Jakbyśmy wszyscy byli mgłą.