Przejdź do głównej zawartości

Śnieg i słońce

grudzień 2015 - styczeń 2016


Krótkie odskocznie od szumu samochodów i ruchomych, pomarańczowych napisów "stan powietrza: BARDZO ZŁY".

Odskocznie w góry, rzecz jasna.


fotografia prania prosto z zimowej górskiej wioski






Jeszcze w grudniu to była obłędnie słoneczna niedziela, rozmowy o wigilijnych tradycjach pokarmowych i na horyzoncie niebieskie Tatry wśród chmur.
Perfekcyjnie do bólu.
No i dowiedzieliśmy się w końcu, jakie widoki podziwiać można ze szczytu Wielkiej Raczy. Ach, widoki rozległe i piękne...










A w styczniu udał się już cofnięty weekend. Długi piątkowy wieczór w niezastąpionej Gorczańskiej Chacie odpowiednio oprocentowany - tak, by gra w Siedem Cudów Świata szła nam wyśmienicie, a gitarowe melodie śpiewały się same. Nocne niebo rozgwieżdżone jak w planetarium, mróz szczypał policzki, a w izbie było przytulnie i bardzo, bardzo dobrze.






W sobotę brnęliśmy przez śnieg, wędrowaliśmy przez doliny i góry szlakiem innym niż zwykle. I słońca trochę, i zmęczenia z przemarznięciem w sam raz, i ciszy, i spokoju, i pruszącego śniegu też było pod dostatkiem.











Górskie weekendy bardzo warte dreszczu oczekiwania.



Komentarze

  1. Zimą w górach jest cudowną. Niestety Izery w grudniu były bez śnieżne, mozenw lutym pogoda mi dopisze?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tego więc życzę - pięknej, prawdziwie śnieżnej górskiej zimy w lutym ;)

      w Góry Izerskie jeszcze nie dotarłam... a dużo ciekawych rzeczy o tym podobno dzikim, górskim zakątku słyszałam ;>

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wzdłuż nadbałtyckich krajów: Litwa-Łotwa-Estonia i ich stolice

6-19.08.2013 Wileńskie pranie: Cudowna, leniwa podróż przez nabałtyckie kraje... Wiele wrażeń, odkryć i mnóstwo radości. widok spod wieży Giedymina na stare miasto Wilna (zdj. Bartka) Na początek opowieści parę praktycznych informacji...

Na rynku Pan Kataryniarz, a w Łazienkach wiewiórki

9 - 11 października 2014 Czasem bywa i tak, że podróże same znajdują swoich podróżników... W taki właśnie sposób po zimowej Pradze przyszedł czas na jesienną eksplorację innych części Warszawy. Tym razem w zacnym pielęgniarskim gronie. ;) co prawda to firanka, a nie pranie... ale ile w niej uroku! i warszawskie pranie z prawdziwego zdarzenia a nawet takie prosto z rynku! sobotnie przedpołudnie w Łazienkach

Świnica. Jesteśmy mgłą

Ciepło krakowskiego wieczoru zaskoczyło. Tramwaje głośno mknęły po torach, samochody rozświetlały czerwcowe ciemności. Ciepło miasta, trochę lepkie i betonowe. To zupełnie inne powietrze od tego w górach: rześkiego i mglistego. Mgła była wszędzie. Otaczała z każdej strony. Wdzierała się we włosy, chłodziła ramiona, osiadała na powiekach.  Jakbyśmy wszyscy byli mgłą.