Jak to jest ruszyć na rowerową majówkę wzdłuż Wisły?

krótki "długi weekend majowy" 2015

pranko z krasnalowych wiosek

 

Jak to jest rzucić wszystko i pójść na rower?

Jak to jest: czuć wolność całą sobą? Jak to jest być w drodze - najpełniej jak tylko można Być w Drodze? Mieć ze sobą przenośny dom, ale nie dźwigać go na plecach? Jak to jest: wszystko co do przeżycia niezbędne wieźć na bagażniku?
Nie potrzebować nic zupełnie, poza tym co teraz trwa i co teraz jest.

 

Jak to jest czuć zapach czasu?

 Jak to jest jechać przed siebie i ciągle odkrywać nowe, zachwycające przestrzenie?

Jak to jest spać wśród kwitnących jabłoni? 

Po kosmicznym spektaklu chmur i księżyca zasypiać słuchając kumkających żab? Obudzić się w najpiękniejszy niedzielny poranek, w słońcu i ciszy brzęczących pszczół? W majowym sadzie, w zielonej wiośnie, w błogości najbardziej błogiej.

Jak to jest: śmigać przez wioski i wioseczki? Pomykać przez ludzkie osady i bezkresne przestrzenie rzepakowych pól? Jechać po wyboistych dróżkach pomiędzy niekończącymi się, kwitnącymi oszałamiająco sadami pięć razy wolniej niż po gładkim asfalcie?

Jak to jest zaglądać ludziom w podwórka - i znikać zaraz za zakrętem? Jak to jest przyglądać się przez krótki moment, ale bardzo z bliska czyjejś codzienności?

Jak to jest dotykać życia?

Jak to jest doznać najzwyczajniejszej i najbardziej ujmującej ludzkiej gościnności? Spróbować swojskiego soku z malin do herbaty, miodu od sąsiada, wiśniowej nalewki syna?

Jak to jest posłuchać historii dobrego życia? Które po prostu jest, i się je przyjmuje.

Jak to jest w zupełnie niespodziewanie pod Niepołomicami zobaczyć... lamy?

Jak to jest: jechać wzdłuż Wisły, a tak rzadko ją widywać? ;)

Jak to jest?

Najlepiej jak być może!

zdjęcie Bartka

więcej, więcej, więcej rowerowej majówki!

Bardzo polecam! :)

zdj. B.