6-8 marca 2015
W Bieszczady jedzie się raz - później się już tylko wraca...
Góry, które nieustannie inspirują. Zachwycają za każdym razem. Powroty wciąż i wciąż, po kolejne spełnione bieszczadzkie marzenia.
Po
listopadowych mgłach przyszedł upragniony czas na połoniny całe w śniegu...
 |
"pranie" (celowo w tle - brzozy)
z najdalej wysuniętej na południe zamieszkałej miejscowości w Polsce... |
|
|
 |
| czy może być piękniej niż w Bieszczadach?... |
 |
| a po drodze w Bieszczady - wiszący most |
 |
| (zdjęcie Bartka) |
 |
| były nad Połoniną Wetlińską słońca wschody... |
 |
| (zdjęcie Bartka) |
 |
| ...i zachody |
 |
| a w ciągu dnia pogoda najlepsza z możliwych |
Wieczory były pełne intelektualnych doznań i poszerzania historyczno-polityczno-lingwistycznych horyzontów, jak i poznawania słowackich piosenek i słowackich możliwości przyswajania etanolu.
 |
| bacówka pod Rawkami i księżycem (zdjęcie Bartka) |
 |
| (zdjęcie Bartka) - w drodze na Tarnicę |
 |
| Połonina Wetlińska |
 |
| Połonina Wetlińska (zdjęcie Bartka) |
|
 |
| w drodze na Tarnicę |
Brakuje słów do opisania piękna i mnogości zachwytów nad tym niezwykłym miejscem i wyjątkowym czasem.
Skarpetki! :D
OdpowiedzUsuńoj, były moookre.. ;)
Usuń