Górskie marzenia na przyszły rok?...

"Dziwna rzecz z tymi rzekami i drogami – rozmyślał Ryjek. – Widzi się je, 

jak pędzą w nieznane, i nagle nabiera się strasznej ochoty, 

żeby samemu też się znaleźć gdzie indziej, 

żeby pobiec za nimi i zobaczyć, gdzie się kończą..." 

z: T. Jansson Kometa nad Doliną Muminków

Pranie w Himalajach podobno suszy się tak:

(zdjęcie stąd)

Ola z Bałkanów według Rudej zainspirowała do zastanowienia się nad górskimi marzeniami... Efekt w limerykach wyszedł taki:

Gdyby tak móc dotrzeć do Pokhara…

Marzenie to już nie senna mara,

by wokół Annapurny tak sobie wędrować,

zadzierając głowę Himalaje lustrować…

Czy to jednak jest realna miara?

W sercu nieznanej mi Rumunii

(z dowodem wjazd, bo jest już w unii)

Góry Fogaraskie piętrzą swe szczyty.

Zdobyć Moldoveanu – celem mej wizyty,

by doszło do pięknej, górskiej komunii.

Powrót platzkartą tam, gdzie ukraińskie Kvasy

otwierają swe wrota, by jako brudasy

włóczyć się po błogich połoninach,

w namiocie spać, nie wybrzydzać w winach…

Zachwytów moc, a bez wydania grubej kasy.

Jakże wielka była dziś moja poranna radość, gdy zobaczyłam tę wiadomość!

Jak widać: warto pisać limeryki! ;) 

A właściwie... to dlaczego limeryki?

Na pomysł bawienia się w tworzenie takich rymowanek wpadłam czytając biografię Wisławy Szymborskiej. Była tam wzmianka o tym, że Pani Wisława jadąc gdzieś autem na poczekaniu wymyślała wraz z współpasażerami limeryki z nazwami mijanych miejscowości.

Cudna idea do tworzenia podróżniczych, wierszowanych pamiątek.

I tak pewnego lipcowego dnia roku 2013 razem z Bartkiem wymyśliliśmy pierwsze parę rymowanek. Inspiracją były obserwacje społeczne ostatniego czasu ;).  M.in. powstały więc takie twory:

Dostojni mieszkańcy Krakowa

nie bacząc na innych słowa

bogacą się na mieszkaniu

i żyją w takim mniemaniu,

że w futrach ich ktoś pochowa.

Puste ulice Chrzanowa.

Nawet śmietanka rynkowa

- choć miasto sobą zachwyca

to przed telewizorem ich lica

i nikt na Alejach się nie uchowa.

Droga ta nasza Warszawa:

na mieście to tylko kawa.

By zjeść tanio kolacje

potrzebne mazurskie desperacje

- i za 200 złotych z Lidla strawa.

I odtąd przy okazji naszych wspólnych wojaży tworzyły się kolejne wierszyki. Powstały więc limeryki z Mińska i z Grodna, z Wilna, z Beskidu Sądeckiego, z poznańskiego powrotu ze Szkocji i po spotkaniu z tropicielami wilków.

A jakie są zasady tworzenia limeryków?

Limeryk ma być pięciowersowy. Na końcu pierwszego wersu powinna być nazwa miejscowości, państwa, czy jakakolwiek nazwa geograficzna - ogólnie: miejsce akcji. Do tego miejsca akcji powinien rymować się drugi i piąty wers. Trzeci wers rymuje się z czwartym. Czyli układ rymów AA BB A.

(Nasz) przykład: 

Ponad dachami Justowskiej Woli (A)

gwar miasta już prawie nie boli. (A)

Panorama tak bliska, że aż daleka: (B)

kryjówka dla ciekawskich tu czeka. (B)

A zmierzch zapada powoli. (A)

Dalej zaczynają się schody... 

Wersy A mają mieć stałą liczbę sylab akcentowanych, wersy B są krótsze o 2-3 sylaby akcentowane.

Jak twierdziła Pani Szymborska - układ, pasowanie do siebie wersów w wierszu, ten charakterystyczny rytm danego utworu albo się po prostu czuje, albo się nie czuje. I tego naturalnego wyczucia rytmu przy tworzeniu wiersza chyba nie da się nauczyć.

Limeryk to "gatunek żartobliwej poezji opartej na absurdalnym, groteskowym dowcipie słownym, anegdota z zaskakująca pointą.

Może przybrać formę satyryczną, frywolną, a nawet obsceniczną.

Nazwa (ang. limerick) pochodzi od Luimneach, miasta i hrabstwa w Irlandii.

Utwór ma określony schemat fabularny: w pierwszym wersie zostaje przedstawiony, żyjący w określonym miejscu, bohater, odznaczający się często niezwykłością wyglądu czy charakteru (jego charakterystyka w drugim wersie). Kolejne dwa wersy zawierają rozwój akcji, co przynosi zaskakujące skutki (lub podsumowującą pointę) w piątym wersie." 
(za: portalwiedzy)

Nie da się ukryć, że nasze rymowanki zwykle nie spełniają wszystkich powyższych zasad. Co jednak wcale nie umniejsza radości przy ich tworzeniu. ;)

Wszystkie podróżnicze limeryki do znalezienia tutaj.

I ciekawy artykuł w temacie: "Pokaż mi pamiątkę z wakacji, a powiem ci, kim jesteś". ;)