Przejdź do głównej zawartości

Kaliningrad



Kalinigrad to jak powrót do przeszłości.
Do zapachów z przeszłości.

Mydło w naszym apartamencie pachniało perfumami pani kuchenkowej z przedszkola.
Żel pod prysznic to też jakaś nieuchwytna mieszanka woni sprzed lat, z dzieciństwa, z rozmazanych wspomnień.

Środek lodowego rożka crème brûlée w Nidzie też przypominał smakiem coś z dawien dawna.

Trudno uchwytne wspomnienia. 
Nie do zatrzymania i zarejestrowania, zarchiwizowania. Jedynie do poczucia i przeżycia, do momentu rozlania się ciepła w sercu.



orkiestra pasikoników w Muzeum Bursztynu








Próbowałam uchwycić o co chodzi w Kaliningradzie na filmie. W krótkich urywkach i migawkach. W otaczaniu się tą dziwną Rosją. 

Film specjalny, bo ze specjalnie skomponowaną muzyką przez BIASMEDIA PRODUCENT :)








w łodzi podwodnej...









Później byliśmy na Mierzei Kurońskiej
i w litewskim Kownie


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nad Bergen zbierają się chmury...

29-30 sierpnia 2014 Co nie jest tam rzadkim zjawiskiem. Morze granatowieje, a wiatr pachnie wyczekiwaniem.   I już po chwili  rozkwitają parasole, mokną drewniane uliczki Bryggen . Nic więc dziwnego, że o pranie prosto z Bergen trudno... ;) Pozostaje więc zaprezentować pranie z norweskiego Voss : W Voss, po dłuuugim wyczekiwaniu, zatrzymała się dla nas przemiła pani, typowo po norwesku ceniąca bliski kontakt z dziką naturą, szczęśliwie dla nas jadąca prosto do Bergen. Namiot rozbiliśmy w lesie na górze Fløyen , nieopodal farmy trolli i platformy widokowej. Wieczorem więc do nasycenia oczu można było wpatrywać się w miasto malowane światłem na wodzie ...
Prześlij komentarz
czytaj dalej

Psychizacja krajobrazu

Wrażenie pustki. Lodowaty wiatr, który rozpalał policzki. Kiedy wstrzymywał swą szaloną gonitwę nastawała zupełna Cisza. Biały bezkres. Wyłaniające się z mlecznego powietrza srogie, surowe skały. Kontrasty. Bieli śniegu z ciemną zielenią kosodrzewiny. Jaskrawych ubrań i plecaków z monotonią i stałością krajobrazu. Lodowato zimnych dłoni z gorącym zachwytem w sercu. Kontrasty. Lekki puch śniegu i siła górskich skał.
1 komentarz
czytaj dalej

Literackie wędrówki z Olgą Tokarczuk

Wśród zakurzonych książek w osiedlowej bibliotece znalazłam cienki zbiór trzech opowiadań. Miałam jakieś 14 lat i dałam się porwać. Dziwny świat, metaforyczny i wciągający. Życie we wnętrzu - szafy, hotelu, gry. Można wejść, i wcale nie chce się wychodzić. Szkatułkowość świata.
Prześlij komentarz
czytaj dalej