Na rynku Pan Kataryniarz, a w Łazienkach wiewiórki

9 - 11 października 2014

Czasem bywa i tak, że podróże same znajdują swoich podróżników... W taki właśnie sposób po zimowej Pradze przyszedł czas na jesienną eksplorację innych części Warszawy. Tym razem w zacnym pielęgniarskim gronie. ;)

co prawda to firanka, a nie pranie... ale ile w niej uroku!

i warszawskie pranie z prawdziwego zdarzenia

a nawet takie prosto z rynku!

sobotnie przedpołudnie w Łazienkach

A wszystko dzięki tej oto kotce ;) :

nasza warszawska nawigacja wszelkimi sposobami... ;)
(zdj. Gosi)

Przepiękna polska złota jesień odkrywała przed nami uroki stolicy... Bo jeśli już chodzić po cmentarzach, to przecież najlepiej jesienią. A w Warszawie... no to chyba najgodniej po Powązkach?

kot cmentarny

(zdj. G.)

Dotarłyśmy też na mizar (z ciekawości porównania z tymi muzułmańskimi cmentarzami z Kruszynian i Bohoników). A tam chwiejna drabina na drzewo i najcudniej iskrzące się w słońcu nitki babiego lata...

(zdjęcie Gosi)

Po cmentarnych spacerach ruszyłyśmy na miejsce, gdzie w Krakowie dostać się nie sposób... mianowicie: na warszawską starówkę. ;)

Jagoda wśród palm - najszczęśliwsza ;)

Te kolorowe kamieniczki, wąskie uliczki, malownicze schody z wijącym się winoroślem, jesienne słońce i dodający niepowtarzalnego klimatu Pan Kataryniarz spod Syrenki - wzbudziły w nas prawdziwy zachwyt. Za każdym rogiem czaiła się jakaś para młoda w trakcie sesji zdjęciowej, Papuga Pana Kataryniarza była spokojna, a katarynka wygrywała swoje magiczne melodie. Nacieszyłyśmy się urokami warszawskiej starówki i dowiedziałyśmy się od Pana Kataryniarza, że jest jednym z około dziecięciu kataryniarzy w Polsce. Że katarynki są dużo bardziej popularne w Austrii i w Niemczech, ale tam nie grywa się na nich na ulicach. I żeby usłyszeć wybrany utwór trzeba poczekać najpierw na zagranie tych melodii, które są przed nim na rolce. I jak nazywa się Papuga też się dowiedziałyśmy, ale zapomniałam. A Jagoda przypomniała - imię Papugi to Kuba. ;)

"najwęższa kamienica!" - ktoś zakrzyknął...

...i nie był to Pan Robotnik

Potem okazało się, że bulwary wiślane są w remoncie, i rysowanej przez Gosię w przedszkolu Syrenki znad Wisły już nie zobaczyłyśmy. Zapadł zmrok, na Placu Zbawiciela krzesła jak ze szkolnej sali, a na barbakanie cydr miodowy przy akompaniamencie ulicznych grajków smakuje wyśmienicie.

Plac Zbawiciela

z Barbakanu

Mała Skłodowska-Curie

ul. Próżna

jedna z gazowych latarni na ul. Płatniczej

a tu jeszcze stolarnia z Żoliborza

Po obfitującym we wrażenia piątku sobotnie przedpołudnie spędziłyśmy w cudownie jesiennych Łazienkach pełnych zwinnych wiewiórek i tatusiów z wózkami vel mam z chustami do noszenia dzieci.