wrzesień 2015
Autostopem do Rumunii...
Taka nierealna na podróż. Wydarzyła się gdzieś Pomiędzy. Wcisnęła się w krótki czas na oddech. Niepokojem podszyta. Niby przecież planowana, i to od dawna, terminowo przekładana - stąd może aż dziw, że w końcu rzeczywiście była.
Trochę wciąż nie do uwierzenia, że miała miejsce.
 |
zdjęcie rumuńskiego pranie jednak jest
- czyli podróż rzeczywiście się odbyła... ;) |
Wszystkie zdjęcia z gwiazdką (taką: *)
są autorstwa znakomitej pani fotograf Jagody :)
Kiedy zaczyna się być w Drodze?
 |
| * |
 |
| * |
 |
| * |
Gdy rzeczy (prze)życia bieżącego tak zaprzątają głowę, że nie ma w niej miejsca na inne rozmyślania. Gdy nie wiadomo gdzie dziś będzie się spać. Gdy niewiadoma jest ciągle z przodu. Gdy może wydarzyć się Wszystko.
Wąwóz, szumiący potok, ciemne jaskinie i wiszące mosty. I nagle odsłoniła się wielka, słoneczna polana pełna rozsianych po niej owiec. Było najpiękniej jak być mogło. Zdobywałyśmy własną górę idąc po prostu przed siebie. Jej szczyt tylko dla nas. I czas był - tylko dla nas. Płynął sobie ten czas, a my mogłyśmy po prostu być. Przestrzenie szerokie, horyzont daleko. W zasięgu wzroku trzy stada owiec. Obserwowałyśmy owcze migracje po zielonych prostokątach łąk. Jak z bajki wijąca się rzeka otoczona kępkami drzew. Miasteczko z białą wieżą wśród pudełek budynków. Pola układające się pasmami hen, hen, w dal. Tak jasno, błogo, spokojnie. Taki cudny pierwszy dzień jesieni. Można było milczeć, można było rozmawiać, można było po prostu być. Cieszyć się istnieniem. Odpocząć całą sobą z tym łagodnym widokiem na Świat.
 |
| * |
 |
| * |
Pierwszą noc jesieni spędziłyśmy na pagórku, z widokiem na dumne skały. Na uboczu. Z gwieździstym niebem nad sobą i niepokojącymi odgłosami "kradzionego drzewa" gdzieś w zaroślach.
 |
| * |
Na kolorowym, wesołym cmentarzu było dość smutno. Padał deszcz, to mżył, to zacinał. Wilgotno, siąpiasto. Świat rumuńskich wiosek poddał się jesiennej aurze.
 |
| * |
 |
| * |
 |
| * |
 |
| * |
 |
| * |
Oj, był tam klimat. Poza cmentarzem biletowanym, gdzie tych kolorowych grobów całe zatrzęsienie, jest też cmentarz niebiletowany. Za wioską, na uboczu, z psami śpiącymi na grobach.
Pogoda bardzo wpisywała się w nastrój na cmentarne wędrówki.
 |
| * |
 |
| * |
Autostop samą swą istotą ubarwia podróż. Machając ręką przy drodze wchodzi się w Zdarzenia, które po prostu zaczynają się toczyć. Same się dziać, jedne po drugich. Jednocześnie wszystko jest zupełnie normalne i mało co dziwi. To dlatego, że wsiadając do obcego auta i wchodząc do cudzego świata jednocześnie wychodzi się z własnych codziennych schematów. Czasem ze strefy komfortu się wychodzi właśnie, a czasem wprost w nią można wejść - z dużą ulgą i przemoczonymi ubraniami.
 |
| Turda |
 |
| Turda |
 |
| Sighisoara |
 |
| Sighisoara |
 |
| Turda |
 |
| Sighisoara |
 |
| Sighisoara |
I jeszcze krótka historia wydostawania się z miasta Sighisoara...
 |
... a wszystko kończy się tuż pod sceną
na festiwalu w Baia Mare ;) |
Przypominam, że wszystkie zdjęcia z gwiazdką (taką: *)
są autorstwa znakomitej pani fotograf Jagody :)
 |
| * |
Komentarze
Prześlij komentarz